Düzenleme ekranı, en az 450 piksel yatay alan gerektirir. Lütfen cihazınızı döndürün veya daha geniş ekranlı bir cihaz kullanın.

 Kültür 13

Noel ve Yeni Yıl Kutlamaları

Süryanice’de Noel’e Ceḏo zcuro diyerek tanımlarız. Paskalya ile Ceḏo rabo bağlantısından dolayı kullanılır. Bu isimlerin de belirttiği gibi Noel “küçük”, Paskalya ise “büyük” bir bayramdır.  Paskalya Ceḏo rabo (Büyük Bayram) olarak anılabilir, çünkü inananlar gözünde daha fazla önem taşımaktadır. İsa'nın çarmıha gerilmesi sayesinde insanlık için bir kurtuluş gerçekleştirdi; çünkü O’nun kendini feda etmesiyle inananların borçları ödenmiş oluyordu.

Noel’den önceki günlerde inananlar kiliseye giderek Kutsal Komünyon’u alarak Noel’e hazırlanırlar. Aileler evlerini temizlerler ve anneler Kliča pişirirler, bu baharatla pişirilen bir tür tatlıdır; aile arkadaşlarla ziyaretleri esnasında ikram edilir. Süryaniler, geleneksel olarak Noel günlerinde mümkün olduğu kadar çok aileyi ve arkadaşı ziyaret ederler ve onlara mutlu Noeller dilerler. Diasporada bu gelenek zayıflamaktadır ve insanlar genellikle en yakın aile üyelerini ve komşuları ziyaret etmektedir. Eskiden çocuklar diğer köylülerin kapısını çalar ve günün sonuna doğru dolu bir paket şekerle geri gelirlerdi; bu gelenek de zayıfladı. Bunun yerine, aile üyeleri Batı geleneklerinde olduğu gibi artık çocukları için Noel armağanları almaktadır.

Turabdin'deki Yılbaşı Arifesi sessizce kutlanırdı. Çocuklar yüzlerini kömürle boyar, ve diğer köylülerin kapılarını çalarlardı. Mzizah’ta köy sakinleri kapıyı açtıklarında çocuklar yüksek sesle: riša d-šato, riša d-šato, u ḥa d obe aloho abro obe le w u ḥa d lobe kurfo duṣo le’ (senenin başlangıcı, senenin başlangıcı, hediye verene tanrı versin; vermeyeni yılan ısırsın). Bunu duyan iyi durumda olan aileler çocuklara bir miktar para ve diğer aileler ise tatlı verirlerdi.